L’ ser’ dop’ cena,
d’invern’, sotta l’ fest’,
gì a lett’ pareva prest’
e s(e) nonna era in vena
d’inv(e)ntacc(e) qualca fola,
tutti a sed’ sopra la rola.
Nisciun d’ no’ fiatava
e c(i) bastava cusì pog
p’ sta svegghi intorn’ al fog.
E nonna co’ arcuntava?
Com’ tutt l’altr’ ser’
tirava fora l’om’ ner’.
“Sent’ i coppi sopra ‘l tett’,
sa sta piova e sa st’ vent’
sarà ‘na nott’ da spavent’
e s(e) dingulass’ ‘l lett’,
n’avè paura, sa ninin,
è ch’l diaul d’ dringulin.
Ma vuialtri stè siguri
e piuttost’ vo’ stasera
arcudevv’ la pr(e)ghiera”.
Po’ ‘l temp’ d’ chiud’ i scuri
ch’ ‘l men troll d’ no’ era gitt
dagià a lett zitt’, zitt’.
Franco Patonico
bella bellissima …
Left by enrico dignani on maggio 30th, 2008
Io l’ho letta due volte
ho faticato molto
era la mia lingua eppure
dario
Left by Dario Petrolati on maggio 30th, 2008