Poesie Senigalliesi » Blog Archive » La fontana d’piazza d-l ’erb
Search

O cara fontana mia
t’chiam culmò p-rchè da fiola,
t’ho vist custruì pez-tin p-r pez-tin.
Ma quant da ch-la piazza sei sparita,
sapessi quant t’ho c.rcat,
ma nesun m’sapeva dì ‘ndò eri f.nita.
Io nun m’pudev scurdà
d’quant eri bella malì in mezz
a ch-la piazza d-l’erb.
M’arcord ch’brillavi p-r tutta l’istat,
com calava la sera t’illuminavi tutta
ciavevi q-l zampill
ch’s’alzava alt vers ‘l ciel,
furmand ‘n’arcobalen d’culori.
Ch’spettacul pudet amirà,
eri ‘n’antr giojel
ch’imb-liva sta città.
Quant fotografie,italian e stragner
t’hann sempr scattat
p-r quest’io,nun m’ pudev rasegnà,
d’nun v.det più.
Ma ‘n giorn finalment
ho saput ch’t’avevan mess malà’
‘n-t’i giardinett dietr la stazion,
sa tanta nustalgia so’venuta sù d’Ancona
muriv d-la voja d’arv.det,
ma sapessi, ch’ brutt effett ch’m’hai fatt.
Li p-r li m’s’è strett ‘l cor
quand ho vist ch’d-la bocca d’ch’i pesc
l’acqua ,spisciulava a pogh a pogh.
A vedèt ridotta culmò,
m’ha pres’n gran magon,
ch’s’ m’aveser datt’n pugn ‘n-t l’stomigh
m’avrin fatt mem mal,
p-rchè nun eri più com t’arcurdav.
Arsum-javi a ‘n por vecchio ‘bandunat
lasciat murì pian pianin,
me ne so andata tutta amareggiata
no,nun pudevi f.nì cusì .
Chissà p-r quant temp t’ho p-nsat,
ma po’ ‘na nott t’ho insugnat .
E io er ‘na muchia cuntenta p-rchè
m’ pareva propi anicò ver,
finalment nun èri più a spisciulà
malì‘n-t’ch’ì giardinetti
ma t’avev.n mess malà in mezz
a la bella “Piazza D-la Libertà.”
davanti a la Rotonda.
Eri do’ bei giujej ‘n difront a ch-l’altr
ch’ s’ stavan a guardà,
sa tanta gent intorn ch’v’stav-n a fotografà
propi com succedeva ma te tant’anni fà.
Ma sper ch’ st’sogn ch’ciò drent al cor
possa duv-ntà prest ‘na realtà

Maria Paia Marchetti

One Response to “La fontana d’piazza d-l ’erb”

    «L’esperienza estetica è l’esperienza di qualcosa che lo spirito
    non sembra aver già né dal mondo né da se stesso,
    possibilità che viene promessa dalla sua
    impossibilità. L’arte è la promessa di felicità
    che non viene mantenuta».

    Th. W. Adorno, TEORIA ESTETICA, Einaudi, Torino 2009,
    p.182.

Something to say?