Al mar c’ stà pog’, do o tre mesi a l’ann’,
c’ha n’antr’ lavor e ‘ntranikò guadagna ben.
Ma c’è semp’r qualcò ch ‘n và, n’è mai cuntent,
si c’è ‘l sol’ scotta, s’ piov’ c’ rimett.
Po’ dev’ andà ben ch ‘n fa ‘n bel tempural,
p’rchè è subit’ pronta la dumanda p’r calamità natural.
E’ spess’ in Comune a dumandà,
‘l mar, ‘l centr’, ‘l cummerc’ dapp’rtutt’ vol’ cumandà.
Da da lù, però, a mett’ bocca, ‘n c’ devi manch pruvà!
Vol la spiaggia tutta piana,
già na buga i scatena la buriana,
e ‘l Comune l’ha da tenè pulita
miga vuraj ch lu t’ leva na muliga.
E sa l’ tass’ comm la metten’?
Guai a parlà d’aument’,
va subit’ da ‘l Ministr’ a fa ‘l lament.
S’ ved’ ch‘ ‘l bagnin’ appartien’ a na categuria prutetta,
e ‘n sia mai ch qualcun’ prova a mett’l sotta!
Adè in spiaggia fà ‘npò d’anikò,
sa ‘l lettin’ i sdraj e l’umbr’llon,
t’ dà anca da magnà: da la sardella a ‘l ciamb’llon.
D’ sera urganizza semp’r na festina,
tant ch dop’ è fatiga ben alzass a la matina.
Però la gent’ è cuntenta, s’ divert’, canta, balla, fa l’amor…
Capirai sa la puisia del mar’!
E dop’ cò va a lett’ a fa,
è matina prest’,
cumincia n’antra giurnata e farà ‘l rest.
Sper’ s’ sia capit’, c’ho esag’rat,
c’ho vulut sol scherzà!
C’ mancaria altr’, nun voj uffend e tant’ men’ criticà:
Ma calca volta sopratt’t’ adè sa st’ difficultà,
p’r stà insi’m’ e fa do risat’, qualcò tocca inventà.
Ga.bon 54
“Ma che? tu inorridisci, e mostri in capo,
Qual istrice pungente, irti i capegli
Al suon di mie parole? Ah non è questo,
Signore, il tuo mattin. Tu col cadente
Sol non sedesti a parca mensa, e al lume
Dell’incerto crepuscolo non gisti
Jeri a corcarti in male agiate piume,
Come dannato è a far l’umile vulgo.
A voi celeste prole, a voi concilio
Di Semidei terreni altro concesse
Giove benigno: e con altr’arti e leggi
Per novo calle a me convien guidarvi.”
(Giuseppe Parini, “Il Giorno”- “Il Mattino”, vv. 52-64)
Left by Giuseppe Bottazzi on novembre 25th, 2010