L’àltr giórn sò bucàt nt n bistró
Da dә fòra mә parìva n pòst tànt bәlìŋ
e a chәl’óra avrìa magnàt ànca l taulìŋ
pәrché s’èrәnә fatth guàsi lә dó
Vurìa vincisgràssi, salcìččә e custarèllә
e si čә l’avé ànca n bucuncìŋ d’agnèllә
Pò da bévә n butijóŋ dә chәl bòŋ
chә capàčә favurìss la diğәstióŋ
«Eschiùsә muà messié, jé suì desolé»
Mә fà la camburiéra, sa n mùsә straŋ
«Nó nun č’avéŋ quél chә vó vulé,
al più na bistécca, na fritàta e n filóŋ dә paŋ»
Entrecòtth e umәlètth, j dìčәnә malà da lóra
La baghètth č’ha n nómә chә mal nun sòna
e pò io màgnә anicò, sò dә bócca bòna
«Va bèŋ, m’avé cunvénth: pruàŋ và, signóra!»
L’umәlètth e la baghètth pudévi sbàttәlә ntl murә
L’entrecòtth era artiràta, sәghәnìta, n vәléŋ
Mànch l cumpәnsàt è aculmò durә
Chi è chә l’ha dìtth ch’in Francia sә màgna bèŋ?
Andrea Scaloni
Una poesia estremamente coinvolgente, che cattura l’io emotivo del lettore nel processo catartico d’uno humour irresistibile – e genuinamente senigalliese.
Compiuta quanto raffinata la padronanza poetica del dialetto… I miei complimenti.
G.B.
Left by Giuseppe Bottazzi on novembre 18th, 2009