Fioj mia, vo’ m’ dumandè
s(e) io voi ben’
ma vosta madr’?
C(i)’avè ragion’,
n’ l’ digh mai,
ma lia p(e)r me
è com’ ‘na mistiganza
d’erb’ bon’ e prufumat’
ch’ m’ dann’
la dip(e)ndenza.
E io ‘i voi ben’,
anzi,
s(e) duvessi armann
sol’ ‘n giorn’ senza,
m’ pia ‘n suchè,
‘n scunfort’,
‘na crisi d’astinenza.
Franco Patonico