Poesie Senigalliesi » Blog Archive » L’ udor’ d’ la marina
Search

‘l mar è ‘na tavula

tutt’a ‘n culor sal ciel’.

L’onda s’ romp’ a riva

tra i calcinei

e l’ grancell’ mort’.

‘Na brezza l(e)ggera

t’ bocca drenta casa

sa l’udor d’ la marina

e i strilli di crucai

ch’ enn sopra i scoi.

Ogg(i) s’ sta ben’

ch’è ‘n arcor!

Franco Patonico

Comments are closed.