Enn rott’sporch’e puzzolent
st’pagn ch’ ricopr-n
st’por corp mia.
Nun asumigl’più
a ch’‘l giovin ragazz
straginat via
sa’cla forza betial
da casa mia
e da l’p-rson ch’amav.
Ma guarda com so ridot
‘na larva d’om
tutta pelle oss.
Ormai sfinit
da soprus e ingann.
Ogn giorn ‘l cib è pogh
più dur è‘l lavor
e m’ dann bott d’orbi.
Sempr più debul
s’fa ‘l corp mia.
Ogn sp-ranza e persa,
m’hann rubat
la dignità e la vita.
Fors mai più
da quest infern uscirò,
ma ‘nl ‘l cor la Patria mia
p-r semp- purt-rò.
Maria Pia Marchetti
27-1-2014
io non sapevo che Michele avesse ripreso a stampare…
stamane ho visto
letto la tua…
sei sensibile e mi spiace tu sia così lontana ed a volte triste.
brava MARIA PIA
un pensiero larghissimo…
dario.
Left by Dario Petrolati on febbraio 26th, 2014